این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش‌های آسیب‌ شناسی زیستی، جلد ۱۴، شماره ۴، صفحات ۶۳-۷۳
عنوان فارسی مقایسه ایمنی‌زایی اپی‌توپ‌های C‌D۸ ویروس هپاتیت C به‌صورت تک اپی‌توپ، مخلوط اپی‌توپ‌ها و پپتید پلی‌توپ
چکیده فارسی مقاله هدف: مطالعات حیوانی نشان می‌دهند که واکسیناسیون با پپتیدهای اپی‌توپی منجر به ایمنی حفاظتی می‌شود. با این وجود غلبه ایمنولوژیکی باید به‌عنوان یک چالش مهم در این زمینه مورد توجه قرارگیرد. با توجه به مزایای واکسن‌های اپی‌توپی علیه عفونت هپاتیت C، در این مطالعه بروز پدیده غلبه ایمنولوژیکی به‌دنبال ایمن‌سازی موش‌ها با سه ترکیب مختلف پپتیدهای اپی‌توپی ویروس هپاتیت C مقایسه شده است. مواد و روش‌ها: چهار پپتید اپی‌توپی وابسته به سلول‌های CD8+ (C1، E6، N و E4) برگرفته از آنتی‌ژن‌های ویروس هپاتیت C ساخته شد. پپتید چند اپی‌توپی (C1E6NE4) حاصل از اتصال چهار اپی‌توپ نیز بر‌اساس مطالعات ایمونوانفورماتیک با هدف بهینه‌سازی برش پروتئازوم طراحی شد. موش‌های BALB/c سه تزریق زیرجلدی شامل 10 میکروگرم پپتید (به‌صورت پپتید اپی‌توپی یا مخلوط اپی‌توپ‌ها یا پپتید پلی‌توپ) ترکیب شده با اجوانت‌های CpG (50 میکروگرم) و MontanideISA720 (70 درصد) را در قاعده دم با فاصله سه هفته دریافت کردند. با توجه به وابستگی دو اپی‌توپ C1 و E4 به H2-Dd موشی، سه هفته پس از آخرین تزریق از سلول‌های طحال موش‌های واکسینه در حضور پپتیدهای C1 و E4 برای آزمون‌های IFNg/IL4 ELISpot استفاده شد. نتایج: در کلیه حیوانات واکسینه پاسخ Th1 که با مشخصه ترشح بالای اینترفرون گاما و ترشح کم اینترلوکین 4 شناخته می‌شود ایجاد شده بود. موش‌های ایمن شده با اپی‌توپ‌های تکی پاسخ قوی‌تری را نشان دادند، اما به‌علت گرایش بالاتر اپی‌توپ E4 برای H2-Dd پاسخ علیه آن قوی‌تر از پاسخ علیه اپی‌توپ C1 بود که نمایانگر بروز درجاتی از غلبه ایمنولوژیکی است. نکته جالب توجه این‌که حیوانات واکسینه با پپتید پلی‌توپ اگر چه با شدت ضعیف‌تر اما پاسخ یکسانی را علیه هر دو اپی‌توپ C1 و E4 نشان دادند. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه برتری پپتید پلی‌توپ را بر اپی‌توپ‌های تکی نشان داد و بر نقش کلیدی طراحی بهینه واکسن‌های پلی‌توپ برای جلوگیری از وقوع غلبه اپی‌توپی تأکید نمود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparison of Immunogenicity of HCV CD8-epitopes as a Single Epitope, Mixture of Epitopes and Polytope Peptide
چکیده انگلیسی مقاله Objective: Animal studies show that vaccination with epitope-based peptides results in protective immunity. However, immunodominance should be regarded as a major challenge in this area. Considering the advantages of epitopic-vaccines against hepatitis C virus (HCV) infection, herein, we compared the occurrence of immunodominance following mice immunization with three different HCV epitopic-peptide formulations. Methods: We synthesized four CD8+ epitopic-peptides (C1,E6,N,E4) that were derived from HCV-antigens. A polytope-peptide (C1E6NE4) spanning fusion of epitopes was designed based on immunoinformatics analyses for optimum proteasomal cleavage. BALB/c mice received three subcutaneous injections that contained 10 µg of peptide (minimal epitopes, or mixture of four epitopes or long-polytope) formulated with CpG (50 µg) and Montanide-ISA720 (70%) adjuvants in the tail-base at three-week intervals. Considering the H2-Dd (BALB/c)-restriction of C1 and E4-epitopes, three weeks after the last injection splenocytes from vaccinated animals were subjected to IFNγ/IL4 ELISpot assays in the presence of C1 and E4-peptides. Results: All vaccinated animals promoted Th1-oriented responses as evidenced by detection of IFNγ-secreting cells and a low-level of IL4 secretion. Mice injected with minimal CTL-epitopes provoked stronger responses, however, due to the higher affinity of E4-epitope for H2-Dd, frequency of E4-specific cells was considerably higher than C1-specific ones, showing some level of immunodominance. Interestingly, animals vaccinated with polytope-peptide developed high-quality balanced responses against both C1and E4-epitopes, however at a lower intensity. Conclusion: These results supported the superiority of polytope-peptides over minimal epitopes, yet emphasized the key role of polytope design and optimization to avoid epitope dominancy.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله HCV, epitope, peptide vaccine, immunodominance, polytope
نویسندگان مقاله فاطمه متولی | fatemeh motevalli
department of hepatitis and aids, pasteur institute of iran, tehran, iran
سازمان اصلی تایید شده: انستیتو پاستور ایران (Pasteur institute of iran)

آرش معمار نژادیان | arash memarnejadian
department of hepatitis and aids, pasteur institute of iran, tehran, iran
سازمان اصلی تایید شده: انستیتو پاستور ایران (Pasteur institute of iran)

سید مهدی سادات | seyed mehdi sadat
department of hepatitis and aids, pasteur institute of iran, tehran, iran
سازمان اصلی تایید شده: انستیتو پاستور ایران (Pasteur institute of iran)

گلناز بهرامعلی | golnaz bahramali
department of hepatitis and aids, pasteur institute of iran, tehran, iran
سازمان اصلی تایید شده: انستیتو پاستور ایران (Pasteur institute of iran)

فرزین روحوند | farzin roohvand
department of hepatitis and aids, pasteur institute of iran, tehran, iran
سازمان اصلی تایید شده: انستیتو پاستور ایران (Pasteur institute of iran)

نشانی اینترنتی http://mjms.modares.ac.ir/article_6201_3085ce5dfa47b1aa0b8de399924be615.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات