این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۱۷، شماره ۱۱۴، صفحات ۱۹-۲۶
عنوان فارسی تأثیر برنامه ورزشی هوازی بر کیفیت زندگی زنان پری منوپوز و منوپوز: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده
چکیده فارسی مقاله مقدمه: یائسگی یک رویداد فیزیولوژیک است که منجر به پیامدهای جسمانی، روانی و اجتماعی در زندگی زنان شده و در نتیجه کیفیت زندگی آنان را تحت تأثیر قرار می­دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر ورزش هوازی بر کیفیت زندگی زنان پری ­منوپوز و منوپوز انجام شد. روش­ کار: این مطالعه کارآزمایی در سال 1392 بر روی 54 زن متأهل سالم منوپوز و پری­منوپوز 60-45 ساله شهرستان کلیبر انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه مداخله (انجام ورزشی هوازی به صورت پیاده­روی با شدت متوسط، 3 روز در هفته به­ مدت 12 هفته) و کنترل (بدون مداخله) قرار گرفتند. پرسشنامه کیفیت زندگی زنان یائسه توسط هر دو گروه قبل از مداخله، 8 و 12 هفته بعد از مداخله تکمیل شد. دو گروه از نظر نمرات بعد از مداخله با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس با کنترل نمرات پایه مورد مقایسه قرار گرفتند. نمرات پایین تر نشان دهنده کیفیت بهتر زندگی و شدت کمتر نشانه­ های یائسگی است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(نسخه 18) و آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، کای دو، کای دو روند، تی مستقل، آزمون تحلیل کواریانس و اندازه­ های تکراری انجام شد. 05/0>p معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: با کنترل نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله، میانگین نمره کلی کیفیت زندگی در پایان هفته 8 9/1- تا 7/13- (فاصله اطمینان 95%، تفاوت میانگین تعدیل یافته: 8/7-) و هفته 12 پس از مداخله (9/7- تا 8/17-، 9/12-) در گروه مداخله به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. همچنین نمره زیر­ دامنه ­های جسمانی و روانی- اجتماعی در هفته 8 و 12 و زیر ­دامنه وازوموتور در هفته 12 در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش معنی­داری داشت (05/0>p). بین دو گروه از نظر نمره بُعد علائم جنسی تفاوت معنی­داری وجود نداشت (46/0=p). نتیجه ­گیری: انجام ورزش هوازی با شدت متوسط در بهبود کیفیت زندگی زنان منوپوز و پری ­منوپوز مؤثر است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کیفیت زندگی، ورزش هوازی، یائسه،
عنوان انگلیسی Effects of Aerobic Exercise on Quality of Life in Premenopausal and Postmenopausal Women: A Randomized Controlled Trial
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Menopause is a physiological event which can have physical, mental, and social consequences for women and affect their quality of life. This study aimed to assess the efficacy of aerobic exercise in women's quality of life during premenopausal and postmenopausal periods. Methods: This randomized controlled trial was conducted on 54 healthy, married, premenopausal and postmenopausal women, aged 45-60 years, in Kaleibar city in 2013. The participants were randomly allocated into two groups of 27 subjects. The intervention group followed an exercise program including walking three times per week for 12 weeks. The control group received no interventions. Quality of life was assessed by the menopause quality of life questionnaire (MENQOL), recorded at baseline and 8 and 12 weeks after the intervention. Lower scores indicate better quality of life and less severe symptoms of menopause. For data analysis, Kolmogorov-Smirnov test, Chi-square, and repeated measures ANOVA were performed, using SPSS version 18. P-value less than 0.05 was considered statistically significant. Results: By controlling MENQOL score before the intervention, the mean total score of MENQOL in the intervention group was significantly lower than that of the control group after 8 [adjusted mean difference: −7.8 (95% confidence interval: −13.7 to −1.9)] and 12 weeks [−12.9 (−17.8 to −7.9)]. Scores of psychosocial and physical domains were significantly lower in the intervention group, compared to the control group 8 and 12 weeks after the intervention; a similar finding was obtained regarding the vasomotor domain 12 weeks after the intervention (P< 0.05). However, there was no significant difference in sexual domain between the two groups (P=0.46). Conclusions: As the results indicated, moderate-intensity aerobic exercise improves quality of life in premenopausal and postmenopausal women.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Aerobic exercise, Menopause, Quality of Life
نویسندگان مقاله مژگان میرغفوروند | mojgan mirghafourvand
assistant professor, department of midwifery, faculty of nursing and midwifery, tabriz university of medical sciences, tabriz, iran.
استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تبریز (Tabriz university of medical sciences)

سکینه محمد علیزاده چرندابی | sakineh mohammad alizadeh charandabi
assistant professor, department of midwifery, research center of social determinants of health, faculty of nursing and midwifery, tabriz university of medical sciences, tabriz, iran.
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات علوم اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تبریز (Tabriz university of medical sciences)

سحرناز نجات | saharnaz nedjat
associate, department of epidemiology and biostatistics, knowledge utilization research center, school of health, tehran university of medical sciences, tehran, iran.
دانشیار گروه آمار و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات بهره برداری از دانش سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

مهرناز اصغری | mehrnaz asghari
m.sc. student of midwifery, student research committee, faculty of nursing and midwifery, tabriz university of medical sciences, tabriz, iran.
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تبریز (Tabriz university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://ijogi.mums.ac.ir/article_3413.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات