این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
پنجشنبه 20 آذر 1404
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
، جلد ۱۵، شماره ۹، صفحات ۱۵-۲۲
عنوان فارسی
بررسی تأثیر دورسی فلکسیون غیر فعال مچ پا حین انجام ورزش های تقویت کننده عضلات کف لگن بر قدرت عضلات کف لگن در زنان مبتلا به سندرم شلی عضلات کف لگن
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: نارسایی در عضله لواتورآنی عامل اصلی پرولاپس اعضای لگنی است. درمان های محافظه کارانه نظیر ورزش های تقویت کننده عضلات کف لگن منجر به افزایش قدرت و نیروی انقباضی عضلات می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر دورسی فلکسیون غیر فعال مچ پا بر قدرت عضلات کف لگن در هنگام انجام ورزش ها انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1389 بر روی 39 زن 55-25 ساله مبتلا به شلی عضلات کف لگن مراجعه کننده به کلینیک زنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. افراد پس از معاینه بالینی و تأیید شلی عضلات کف لگن، به طور تصادفی در دو گروه انجام ورزش های تقویت کننده عضلات کف لگن در وضعیت ایستاده با دورسی فلکسیون غیرفعال مچ پا (روی سطح چوبی با زاویه 15 درجه) (20 نفر) و وضعیت ایستاده روی سطح افق (19 نفر) قرار گرفتند. قدرت عضلات کف لگن قبل و بعد از مداخله با مقیاس سنجش قدرت عضلات کف لگن برینک ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی-تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقادیر p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: درصد افزایش قدرت عضلات کف لگن در گروه ایستاده بیشتر از گروه دورسی فلکسیون بود (47/51% در مقابل 2/49%) اما بر اساس آزمون تی مستقل، اختلاف میانگین نمره برینک در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (516/0=p). همچنین بر اساس آزمون کای دو، درصد بهبودی بی اختیاری استرسی ادرار در دو گروه نیز اختلاف معنی داری نداشت (572/0=p). نتیجهگیری: انجام ورزش های تقویت کننده عضلات کف لگن در هر دو وضعیت دورسی فلکسیون غیر فعال مچ پا و وضعیت ایستاده روی سطح افق می تواند تأثیر تمرینات کجل را افزایش دهد، اما این افزایش قدرت در وضعیت ایستاده در مقایسه با وضعیت دورسی فلکسیون غیر فعال مچ پا بیشتر است.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Assessing the Effect of Passive Ankle Dorsi Flexion while Doing Strengthening Exercises of Pelvic Floor Muscles on Pelvic Floor Muscles Strength in Women with Pelvic floor Muscles Relaxation Syndrome
چکیده انگلیسی مقاله
Introduction: The main cause of pelvic organs prolapse is failure of levator ani muscle. Conservative treatments like strengthening exercises of pelvic floor muscles lead to increasing contractile force and strength of muscles. The aim of this study was to assess the effect of passive ankle dorsi flexion on pelvic floor muscle activity during exercises. Methods: This clinical trial study was carried out on 39 women aged 25-55 years with pelvic floor muscles relaxation who referred to women's clinic of educational hospitals of Mashhad University of Medical Sciences in 2010. After clinical examination and confirmation of pelvic floor muscle relaxation, women were divided randomly into two groups: doing strengthening exercises of PFM in standing position with passive ankle dorsi flexion (on wooden surface with 15 degree angle) (n=20) and horizontal standing position (n=19) for 8 weeks. Pelvic floor muscles strength was assessed with brink score before and after intervention. Data analyzed by using analytic-descriptive statistics. P value less than 0.05 was considered significant. Results: Increased percent of pelvic floor muscles strength in standing position group was more than dorsi flexion (51.47% vs. 49.2%). But based on independent t-test, the difference between mean of Brink score in 2 groups was not statistically significant (p=0.516). Chi-Square test showed the difference between improvement percent of stress urinary incontinence was not statistically significant in 2 groups (p=0.572). Conclusion: Doing Pelvic floor muscle exercises with passive ankle dorsi flexion and horizontal standing position can increase the effectiveness of kegel exercises but effectiveness of horizontal standing position is more than passive ankle dorsi flexion.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
ناهید گلمکانی | nahid golmakani
lecturer of midwifery, faculty of nursing amp; midwifery, mashhad university of medical science, mashhad, iran.
کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)
اکرم اسفلانی | akram esfalani
m.sc. student of midwifery, faculty of nursing amp; midwifery, mashhad university of medical science, mashhad, iran.
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)
نیره خادم غایبی | nayereh khadem ghaebi
associate professor of obstetrics and gynecology, women’s health research center, faculty of medicine, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran.
دانشیار گروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)
محمد علی سردار | mohammad ali sardar
assistant professor of exercise physiology, faculty of nursing amp; midwifery, mashhad university of medical science, mashhad, iran.
استادیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)
محمد تقی شاکری | mohammad taghi shakeri
associate professor of biostatistics, faculty of medicine, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran.
دانشیار گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)
نشانی اینترنتی
http://ijogi.mums.ac.ir/article_5708.html
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
1
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات