این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۱۵، شماره ۵، صفحات ۱۵-۲۳
عنوان فارسی تأثیر آموزش رفتارهای دلبستگی بر میزان دلبستگی مادر به جنین در مادران نخست باردار مراجعه کننده به مراکز منتخب بارداری شهر شیراز - ۱۳۸۹
چکیده فارسی مقاله مقدمه: دلبستگی بین مادر و کودک یکی از زیباترین و شگفت انگیزترین پدیده هاست که مدت ها پیش از تولد کودک به وجود می آید. مادری که در طی بارداری به جنین خود دلبستگی پیدا می کند، آماده است تا پس از زایمان ارتباط لذت بخشی با نوزاد خود برقرار کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش رفتارهای دلبستگی بر میزان دلبستگی مادر به جنین در مادران نخست باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1389 بر روی 84 زن نخست باردار مراجعه کننده به دو بیمارستان حافظ و شوشتری شهر شیراز انجام شد. افراد به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده شامل فرم اطلاعات فردی و بارداری و پرسشنامه دلبستگی مادر به جنین بود. برای گروه آزمایش علاوه بر مراقبت های معمول بارداری، چهار جلسه دو ساعته کلاس های آموزش رفتارهای دلبستگی طی یک ماه (هفته ای یکبار) برگزار شد و فرم های ثبت رفتارهای دلبستگی به مادران به شکل هفتگی داده شد. گروه کنترل فقط مراقبت های معمول بارداری دریافت نمودند. نمره دلبستگی مادر به جنین قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کای دو و تی مستقل و تی زوجی انجام شد. یافته ها: میانگین نمره دلبستگی مادر به جنین قبل از مداخله در دو گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 60/8±4/6 و 60/2±4/5 بود که از نظر آماری معنی داری نبود (p=0/544). در حالی که این میانگین بعد از مداخله در دو گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 64/6±3/5 و61/1±5/1 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p< 0/0001). نتیجه گیری: آموزش رفتارهای دلبستگی باعث افزایش میزان دلبستگی مادر به جنین می شود. لذا می توان در طول دوران بارداری به مادران آموزش داد تا با انجام کار ساده ای چون لمس شکم در تحکیم روابط عاطفی بین خود و نوزادشان بکوشند
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effect of Training Attachment Behaviors on Maternal-Fetal Attachment in Primipara Mothers Visiting Selected Obstetric-Clinics of Shiraz City -2010
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Maternal-foetal attachment (MFA) is a term which describes the emotional relationship between a pregnant woman and her foetus.MFA is the most beautiful and amazing phenomena occurs long time before birth which causes a pleasurable relation between mother and her fetus after childbirth. The present study was conducted to determine the effect of training attachment behaviors on maternal-foetal attachment in primipara mothers. Methods: In this clinical trial, 84 primipara women were selected from two hospitals in Shiraz (Shoshtary and Hafez) in 2010. The participants were randomly allocated to the "experiment" and "control" groups. Data were collected from personal information and prenatal forms, and the maternal-fetal attachment questionnaire. Besides the usual pregnancy cares, the "experiment group" received four two-hour sessions of training course on attachment behavior in a month (once a week) and attachment behavior recording-forms were given to them every week . However, "control group" only received the routine prenatal care. Maternal-fetal attachment was measured before and after intervention in two groups. Data were analyzed using statistical tests such as Chi-square, T-test, and paired t-test. Results: Before intervention, the mean score of MFA were respectively 60.8 ± 4.6 and 60.2 ±4.5 in experiment and control groups that showed no significant difference between the study groups (p=0/544). After intervention the scores changed into (64.1 ± 5.1 and 61.1 ± 5.1) respectively which significantly differed between the study groups (p< 0.0001). Conclusion: Results indicated that training attachment behaviors increases the maternal-fetal attachment. So, simple tasks such as palpation of the belly cause more emotional relationship between mother and her fetus during pregnancy.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله منیره طوسی | monireh toosi
lecturer of midwifery, faculty of nursing and midwifery, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran.
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)

مرضیه اکبرزاده | marziyeh akbarzadeh
m.sc. of midwifery, faculty of nursing and midwifery, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran.
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)

فرخنده شریف | farkhondeh sharif
professor of nursing psychiatric, faculty of nursing and midwifery, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran.
استاد گروه روان پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)

نجف زارع | najaf zare
professor of biostatistics, faculty of medicine, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran.
استاد گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://ijogi.mums.ac.ir/article_5727.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات