این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۱۲، شماره ۴، صفحات ۲۲-۲۹
عنوان فارسی بررسی مقایسه ای تجویز اپیدورال بوپی واکایین ۱/۰% با بوپی واکایین ۱/۰% همراه با فنتانیل ۰۰۰۲/۰% جهت ایجاد بی دردی زایمان
چکیده فارسی مقاله مقدمه: یکی از روش های متداول القای بی دردی زایمان، استفاده از بی حسی اپیدورال با بی حس کننده های موضعی می باشد که استفاده از آن ها به تنهایی ممکن است منجر به اختلال حرکتی، طولانی شدن مرحله دوم زایمان و افزایش نیاز به وسایل کمکی برای زایمان گردد. بنابراین افزودن اپیویید به بی حس کننده های موضعی می تواند منجر به بی دردی مطلوبی شود. روش کار: در این مطالعه به مقایسه دو روش القای بی دردی اپیدورال با بوپی واکایین و یا استفاده از بوپی واکایین همراه با فنتانیل در 32 زن با حاملگی اول کاندید زایمان طبیعی در بیمارستان ام البنین (س) پرداخته ایم. در گروه اول بی دردی توسط 15 سی سی بوپی واکایین 1/0% و در گروه دوم بی دردی توسط 15 سی سی بوپی واکایین 1/0% به همراه 50 میکروگرم فنتانیل انجام گرفت. ارزیابی درد با استفاده از معیارهای کلامی در هر 10 دقیقه تا زمان وضع حمل انجام گرفت و ارزیابی وضعیت حرکتی با امتیازدهی Bromage صورت گرفت. یافته ها: مشخصات دموگرافیک شامل سن، شاخص توده بدنی، سن بارداری، وضعیت تحصیلی و نیز معاینات مامایی و پیشرفت زایمان در دوگروه مشابه بودند. سنجش های درد حاکی از وجود بی دردی بهتر در طی مراحل زایمان در گروه دوم بود و معیار کلامی درد بعد از القای بی دردی به طور معنی داری در گروه دوم پایین تر بود، در حالی که وضعیت حرکتی در هر دو گروه بدون تغییر ماند. شایع ترین عارضه جانبی خارش بود که به طور معنی داری در گروه دوم بیش تر بود. نتیجه‌گیری: استفاده توأم از بوپی واکایین و فنتانیل به صورت اپیدورال موجب القای بی دردی مطلوبی نسبت به بوپی واکایین به تنهایی در حین زایمان طبیعی می شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بی دردی اپیدورال، زایمان، بوپی واکایین، فنتانیل،
عنوان انگلیسی Comparative Study of Epidural Bolus Administration of 0.1% Bupivacaine and 0.1% Bupivacaine Plus 0.0002% Fentanyl for Analgesia during Labour
چکیده انگلیسی مقاله Introduction:Epidural analgesia is a popular technique for pain relief of labor but using local anesthetic agents solitarily may produce motor block or be associated with a prolonged second phase and increased incidence of instrumental delivery. Thus, adding an opioid to local anesthetic solutions may provide effective and perfect analgesia. Methods: This study is designed to compare epidural bupivacaine and a combination of epidural fentanyl and bupivacaine in induction of painless delivery among pregnant women who were subjected to normal vaginal delivery at Omul-Banin hospital's maternity ward between 2007-2008. Our patients in this study divided into two groups. In the group A, anesthesia was induced by 15cc of 0.1% bupivacaine whereas in group B it was induced by 15cc of 0.1% bupivacaine plus 50 μg of fentanyl. Pain was assessed using Visual Analogue Scaling (VAS) every 10 minutes till delivery. Motor function was also assessed by Bromage scoring. Results: Both groups were similar in their demographic characteristics such as age, BMI, gestational age and educational state along with their obstetrical exams and progress of labor. Reviewing measurements demonstrated better painless interval in group B during labor. Verbal pain scores after anesthesia induction were significantly lower in group B. motor power remained intact in both groups. The most common side-effect was itching which was more frequent in group B. Conclusion: Compared to bupivacaine in solitude, combinations of opioid and bupivacaine may improve the analgesia during labor. This may influence the progress of labor and high maternal satisfaction.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Epidural analgesia, Labour, bupivacaine, fentanyl
نویسندگان مقاله عطیه منصوری | ateie mansouri
associate professor of obstetrics amp; gynecology, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran.
دانشیار گروه زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

مریم کاظمی | maryam kazemi
anesthetists, omul-banin hospital, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran.
متخصص بیهوشی بیمارستان ام البنین، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

سهیلا میلانی | soheila milani
anesthetists, omul-banin hospital, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran.
متخصص بیهوشی بیمارستان ام البنین ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

محمد تقی شا کری | mohammad taghi shakeri
associate professor of biostatics, faculty of medicine, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran.
دانشیار گروه آمار زیستی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

لیلا پور علی | leila pourali
resident in obstetrics amp; gynecology, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran.
دستیار تخصصی زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://ijogi.mums.ac.ir/article_5877.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات