این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
چهارشنبه 19 آذر 1404
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
، جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۵۵-۶۰
عنوان فارسی
اثر ایندومتاسین در کاهش حجم مایع آمنیوتیک در پلی هیدرآمنیوس متوسط و شدید
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: پلی هیدر آمنیوس متوسط و شدید با عوارض متعدد جنینی و مادری همراه است. در چند مطالعه در سایر کشورها استفاده از ایندومتاسین در درمان پلی هیدرآمنیوس متوسط و شدید پیشنهاد شده است، لیکن تاکنون مطالعه ای در این زمینه در کشور ما انجام نشده است. به همین دلیل این مطالعه با هدف تعیین تأثیر داروی ایندومتاسین در درمان پلی هیدرآمنیوس متوسط و شدید انجام گرفت. روش کار: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی در سال 1385 بر 40 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه همدان با سن حاملگی بین 22-30 هفته با پلی هیدرآمنیوس متوسط و شدید که طبق بررسی های انجام شده مبتلا به دیابت نبودند و وجود هر گونه ناهنجاری آشکار جنینی با سونوگرافی در آنان رد شده بود، انجام گرفت. بیماران به طور تصادفی در دو گروه کنترل ومورد تخصیص یافتند. گروه آزمایش تحت درمان با ایندومتاسین با میزان 5/1 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم به مدت 2 هفته قرار گرفته و گروه کنترل فقط تحت نظر قرار گرفتند و در صورت بروز زجر تنفسی یا درد شکم بستری شدند. بیماران گروه مورد در طی استفاده از دارو از نظر عوارض جانبی بررسی شدند. 2 هفته و 4 هفته بعد از درمان، سونوگرافی از نظر شاخص مایع آمنیوتیک تکرار شد. بیماران هر دو گروه تا پایان بارداری پیگیری شدند و نوزادان بعد از تولد هم از نظر PDA مقاوم بررسی گردیدند. مشخصات فردی ، طول مدت حاملگی، آپگار و سایر عوارض در پرسشنامه ثبت و داده های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS با استفاده از آمار توصیفی ، جداول توزیع فراوانی وآزمونهای تی، آنوا ومن ویتنی پردازش شد. سطح معنی داری در آزمونهای مذکور P< 0.05 در نظر گرفته شد. نتایج: میانگین طول مدت حاملگی در گروه آزمایش 33/1± 38 و در گروه کنترل 93/2±34هفته بود که از نظر آماری این اختلاف معنی دار بود (000/0P=). اندکس مایع آمنیوتیک سیر نزولی از 54/3±2/24 سانتی متر به 36/2±15/17 سانتی متر در چهار هفته بعد از درمان داشت. آپگار نوزادان بالاتر از گروه کنترل بود و ایندومتاسین عارضه جانبی مادری و جنینی نداشت. نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که میزان موفقیت در گروه درمان 100 درصد بود. میانگین طول مدت حاملگی در گروه آزمایش طولانی تر، اندکس مایع آمنیوتیک سیر نزولی و آپگار نوزادان بهتر از گروه کنترل بود.
کلیدواژههای فارسی مقاله
آبستنی، ایندومتاسین، پلی هیدرآمنیوس، مایع آمنیوتیک،
عنوان انگلیسی
The Effect of Indomethacin Therapy on Reducing the Amniotic Fluid Index (AFI) in Moderate to Severe Polyhydramnios
چکیده انگلیسی مقاله
Introduction: Severe and intermediate polyhydramnios may cause various maternal and fetal complications. Indometacin therapy in moderate to severe polyhydramnios is recommended in some studies but, there no such study has been done in Iran. This study was done in order to investigate the effect of indomethacin in decreasing AFI and on enhancing duration of pregnancy. Materials and Methods: This randomized clinical trial was carried out in the year 2006 at Hamadan Fatemieh Hospital on 40 women who were 22 to 30 weeks pregnant, suffering from moderate to sever polyhydramnios (diagnosed by sonographic examination). Patients divided randomly into two groups. Twenty patients (case group) were treated with 1/5mg/kg/day of indomethacin for two weeks and the control group were just observed and hospitalized only in case of respiratory distress or abdominal pain occurrence. patients in the case group were assessed for drug complications, then after intervention to evaluate the AFI, they were checked by sonography in the second and forth week. Both groups followed up to delivery time and neonates examined for PDA. Individual data, pregnancy duration, Apgar score, and complications were collected in the questionnaire and analyzed by SPSS software, using the descriptive statistics, frequency distribution tables and statistical tests. Statistical significance was p< 0.05. Results: The mean duration of pregnancy in case and control group was 38±1.33 and 34±2.93 weeks respectively, with the statistically significant difference (p=0.0001). After 4 weeks of treatment, AFI decreased from 24.2±3.54 cm to 17.15±2.36 cm. The neonates' APGAR scores were much higher for case group in comparison with controls. Indomethacin had no maternal or fetal complications. Conclusion: This study showed that, the success rate in case group was 100%. The mean duration of pregnancy was longer in case group, AFI decreased and neonates' APGAR was better than the control group.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
Amniotic Fluid, Indomethacin, Polyhydramnios, Pregnancy
نویسندگان مقاله
صغری ربیعی | soghra rabeie
متخصص زنان و زایمان، استادیار گروه زنان و مامایی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی همدان (Hamadan university of medical sciences)
لیلا رضایی | leila rezayi
دکتری حرفه ای پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی همدان (Hamadan university of medical sciences)
نشانی اینترنتی
http://ijogi.mums.ac.ir/article_5941.html
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
1
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات