این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد، جلد ۳۶، شماره ۳، صفحات ۲۳۱-۲۳۸
عنوان فارسی ارزیابی ریزنشت ترمیم‏های Core max II در دندان‏های مولر شیری پالپوتومی شده: یک مطالعه آزمایشگاهی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: معمول‏ترین موادی که جهت ترمیم و بازسازی دندان‏های شیری در دندانپزشکی کودکان به کار رفته است، شامل کامپوزیت رزین ها، گلاس آینومرها، آمالگام و کرون‏های استنلس استیل می‏باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان ریزنشت Core max II (نوعی کامپازیت رزین) در ترمیم دندان های مولر شیری پالپوتومی شده بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی30 عدد دندان مولر شیری کشیده شده انتخاب شدند. بعد از تمیز کردن، دندان‏ها پالپوتومی شدند و حفرات توسط لایه‏ای از زینک فسفات به عنوان لاینر پوشیده شدند. سپس حفرات MOD به عرض دو سوم بعد باکولینگوالی از راس کاسپ ها، در حالی که کف باکس در ناحیه CEJ بود، تهیه شدند. دندان‏ها به دو گروه پانزده تایی تقسیم شدند. دندان‏ها در گروه A با آمالگام و در گروه B با Core max II ترمیم شدند. هر دو گروه به مدت 2 روز در دستگاه دهان مصنوعی به مدت یک هفته در انکوباتور قرار گرفتند. آپکس دندان‏ها با موم بسته شدند و به جز قسمت ترمیم شده و یک میلیمتر ورای آن با دو لایه و ارنیش پوشانده شدند. نمونه‏ها در یک نوع ماده رنگی با نام فوشین بازی 20% غوطه ور شدند. ریشه دندان‏ها از mm 3 CEJ قطع شدند و دندان‏ها در اپوکسی رزین تا mm 1 زیر CEJ مانت شدند. بعد از 24 ساعت همه نمونه‌ها به صورت مزیو دیستالی برش داده شدند. نمونه‏ها توسط استرئومیکروسکوپ برای بررسی میزان ریزنشت بررسی شدند. برای تحلیل نتایج از آزمون Mann-Whitney u test استفاده گردید. یافته‏ها: شدت نفوذ رنگ در دندان‏های ترمیم شده بدون ریزنشت در گروه A و B با هم برابر بودند. این دو ماده ترمیمی، در موارد ریزنشت تا نصف ضخامت دیواره جینجیوالی و همچنین ریزنشت تا تمام ضخامت دیواره جینجیوالی تفاوتی اندکی نشان دادند. شدت نفوذ رنگ در دندان‏های ترمیم شده وقتی ریزنشت در دیواره اگزیالی منتشر شده بود، در گروه A و B با هم برابر بودند. تفاوت بین میزان ریز نشت در آمالگام و Core max II معنی‏دار نبود (05/0P
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واژه‏ های کلیدی، Core max II، آمالگام، ریزنشت،
عنوان انگلیسی Evaluation of Microleakage in Pulpotomized Primary Molars Restored with Core max II: An In Vitro Study
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Routine materials used for restoration and reconstructionof primary teeth are composite resins, glass ionomers, amalgam and stainless steel crowns. The purpose of this study was to determine the amount of microleakage in pulpotomized primary molars restored with core max II (one kind of adhesive restorative materials). Materials & Methods: Thirty extracted primary molars were selected. After being cleaned, the teeth were pulpotomized and then covered with Zinc Phosphate as liner. The MOD cavity outline was performed with buccolingual width of 2/3 of the distance between cusp tips, and the gingival floor finished at CEJ level. Then, the teeth were divided into two equal groups of 15. Teeth in group A were restored with amalgam, whereas the others in group B were restored with Core max II. Both groups were carried to artificial mouth staying for 2 days, followed by a one-week period resting in incubator. Apices of the teeth were sealed with wax and the entire tooth surface, except for the restored zone and 1 mm beyond it, were covered with two layers of varnish and then they were floated in a special liquid paint, called Basic Fuchsin 20%. Next, roots of the teeth were cut three mm below the CEJ. After that, the teeth were mounted in epoxy resin up to 1 mm below the CEJ level. After 24 hours, all of the specimens were sectioned mesiodistally. Finally the specimens were examined with a steriomicroscope in order to determine the amount of microleakage.Using the SPSS software version 11.5 at 5% significance level, the results were analysed with Mann-Whitney U test. Results: Paint penetrationintensity in restored teeth with no microleakage was equal in group A and B. There were minor differences between these two restorative materials when microleakage penetrated to either half of gingival wall or to all of gingival wall. Paint penetrationintensity in group A was equal with that of group B when microleakage penetrated in axial wall. The difference in the amount of microleakage between amalgam and Core max II was not significant (P>0.05). Conclusion: According to the results of this study, since the amount of microleakage in Core max II was as low as amalgam, it can be used as an suitable alternative restorative material in pulpotomized primary molars.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Key words, Core max II, Amalgam, Microleakage
نویسندگان مقاله بهجت الملوک عجمی | behjatolmolook ajami
associate professor, dept of community dentistry, school of dentistry, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran
دانشیار گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

حامد عباچی زاده | hamed abachizadeh
postgraduate student, dept of prosthodontics, school of dentistry, tabriz university of medical sciences, tabriz, iran
دستیار تخصصی گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تبریز (Tabriz university of medical sciences)

ریحانه شفیعیان | reyhaneh shafieyan
dentist
دندانپزشک

سوران امینی فر | sooran aminifar
postgraduate student, dept of prosthodontics, school of dentistry, tabriz university of medical sciences, tabriz, iran.
دستیار تخصصی گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تبریز (Tabriz university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jmds.mums.ac.ir/article_483.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات