این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش در پزشکی، جلد ۳۱، شماره ۱، صفحات ۳۳-۳۷
عنوان فارسی مقایسه روش‌های پروتئین‌زدایی در سنجش نیتریک اکساید سرمی به روش گریس
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: نیتریک‌اکساید در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک نقش دارد. اخیرا توجه زیادی به اندازه‌گیری نیتریک‌اکساید سرمی معطوف شده است. ما در مطالعه قبلی روشی ساده، ارزان و سریع برای اندازه‌گیری نیتریک‌اکساید سرمی را طبق واکنش گریس ارزیابی کردیم. از آنجایی که پروتئین‌زدایی نمونه‌ها برای سنجش نیتریک‌اکساید سرمی با روش گریس ضروری است، در این مطالعه روش‌های مختلف پروتئین‌زدایی سرم برای سنجش نیتریک اکساید سرمی مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: ده روش پروتئین‌زدایی شامل استفاده از متانل، اتانل، سولفات روی، متانل/دی‌اتیل‌اتر، استونیتریل، TCA، PCA، تنگستات سدیم و سولفات آمونیوم و فیلتر 10000 دالتونی، روی 42 نمونه سرم انسانی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج سنجش نیتریک‌اکساید در روش‌های مختلف با روش فیلتر به عنوان مرجع مقایسه شد. همچنین میزان نیتریک اکساید در 60 نمونه سرمی تهیه شده از افراد بالغ داوطلب سنجش گردید. یافته‌ها: ضریب همبستگی رسوب‌دهی با متانل، اتانل، سولفات روی، متانل/ دی‌اتیل‌اتر، استونیتریل، TCA، PCA، تنگستات سدیم و سولفات آمونیوم با روش فیلتر به ترتیب 84/0، 92/0، 91/0، 79/0، 88/0، 85/0، 93/0، 53/. و 78/0 با 001/0P< بود. متانل، اتانل و متانل/ دی‌اتیل‌اتر سبب تخمین بیش از حد و TCA، PCA، تنگستات‌سدیم و سولفات‌آمونیوم سبب تخمین کمتر از حد نیتریک‌اکساید سرمی در مقایسه با فیلتر شدند. نتایج سنجش نیتریک اکساید در سرم افراد بالغ دارای توزیع نرمال با میانگین ± خطای معیار 3/1±33 میکرومول در لیتر بود. نتیجه‌گیری: اگر چه در مطالعات مختلف از روش‌های متفاوتی جهت پروتئین‌زدایی نمونه‌های سرمی جهت سنجش نیتریک‌اکساید استفاده می‌شود، طبق نتایج حاصل از این مطالعه به نظر می‌رسد استفاده از سولفات روی بهترین انتخاب باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نیتریک‌اکساید، پروتئین‌زدایی، واکنش گریس، سرم
عنوان انگلیسی Comparing deproteinization methods for serum nitric oxide assay by Greiss reaction
چکیده انگلیسی مقاله Background: Nitric oxide (NO) is involved in numerous physiologic and phathophysiologic processes. Recently, further investigators have focused on serum NO determination. In our previous study, we validated a simple, cheap and rapid method for serum NO determination based on the Greiss reaction. Deproteinization is a necessary step for this reaction, thus, the present study was designed to assess different deproteinization methods for serum NO determination. Materials and methods: Ten common protein precipitating chemicals including methanol, ethanol, zinc sulfate, methanol/diethyl ether, acetonitrile, TCA, PCA, sodium tangstate, ammonium sulfate and filter were used for deproteinization of 42 human sera, while results were compared to filter separation as a reference. Serum NO levels were determined in 60 sera of adult human. Results: Data showed that correlation coefficient of precipitating agents: methanol, ethanol, zinc sulfate, methanol-diethylether, acetonitrile, TCA, PCA, sodium tangstate, ammonium sulfate against filter separation method were 0.84, 0.92, 0.91, 0.79, 0.88, 0.85, 0.93, 0.53, and 0.78, respectively (p< 0.001). Methanol, ethanol and methanol/diethylether caused overestimation, while TCA, PCA, sodium tangstate, and ammonium sulfate caused underestimation of serum NO results. Serum NO level had normal distribution with mean ±SE of 33±1.3 μmol/L. Conclusion: Although different chemical protein precipitants are used for serum NO determination, our study revealed that zinc sulfate is the best choice for this purpose.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Nitric oxide, Deproteinization, Greiss reaction, Serum
نویسندگان مقاله اصغر قاسمی | a ghasemi
endocrine research center, shahid beheshti university of medical sciences
مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم (Research institute for endocrine sciences)

مهدی هدایتی | m hedayati
endocrine research center, shahid beheshti university of medical sciences
مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم (Research institute for endocrine sciences)

حامد بیابانی | h biabani
endocrine research center, shahid beheshti university of medical sciences
مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم (Research institute for endocrine sciences)

علی خوش باطن | a khoshbaten
department of physiology and biophysics, baghyatollah university of medical sciences
گروه فیزیولوژی و بیوفیزیک، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله عج
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (Baqiyatallah university of medical sciences)

علیرضا عسگری | ar asgari
department of physiology and biophysics, baghyatollah university of medical sciences
گروه فیزیولوژی و بیوفیزیک، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله عج
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (Baqiyatallah university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-332&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده غدد درون‌ریز
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات