این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Iranian Review of Foreign Affairs، جلد ۳، شماره ۱۱، صفحات ۱-۱۰
عنوان فارسی Iran in Transatlantic Interactions
چکیده فارسی مقاله The way to interact with Iran has always been a controversial issue in transatlantic relations. The American and European positions towards Iran has witnessed many ups and downs in the past three decades and based on different developments, both sides have had different stances. The main question of this article is that" what has been the dominant model in the transatlantic positions regarding Iran in the past three decades"? Comparing American and European positions' towards Iran, the level of convergence and divergence of these actors will be scrutinized. Our findings indicate that the trend of transatlantic positions could be divided in to three stages. In the first stage which starts from the victory of the Islamic Revolution till the collapse of the Soviet ::union:: and the end of the Cold War, the United States and the European countries share common concerns and try to contain the Revolutionary Iran. The second stage is coincided with some major international developments such as the end of Cold War, the Persian Gulf War (1991) and Iran's domestic developments including the end of imposed war and Hashemi Rafsanjani’s presidency. In this period, there could be seen apparent gaps and differences in transatlantic policies. The third stage, up on which we mainly focus, begins with the introduction of Iran's nuclear file and the American attempts to convince the Europeans to limit and to contain Iran's nuclear program which finally led to a sharp convergence in these countries' positions. What is of great significance in this stage is a shift in European ::union::'s policies (negotiation and interaction) in comparison with those of America's Approach (imposing sanctions and containment).
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی ایران و تعاملات فراآتلانتیک
چکیده انگلیسی مقاله چگونگی برخورد با ایران سوالی جنجالی است که همیشه در روابط فرا آتلانتیکی مطرح بوده است. روابط میان ایران و غرب به ویژه امریکا و اروپا دارای فراز و نشیب های زیادی در سه دهه گذشته بوده است و هر دو طرف برخوردهای متفاوتی را در شرایط متفاوت از خود نشان داده‌اند. این مقاله بر آن است تا به این سوال پاسخ گوید که در سه دهه گذشته برای برخورد با ایران چه سیاستی دارای اهمیت بیشتری بوده است؟ با استفاده از روشی تحلیلی- تشریحی و مقایسه برخورد امریکا و اروپا با ایران، میزان همگرایی و واگرایی این بازیگران به دقت مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته‌های این مقاله بخورد فراآتلانتیکی با ایران به سه بخش تقسیم می‌شود. در بخش اول، که با پیروزی انقلاب اسلامی آغاز و تا فروپاشی شوروی و پایان جنگ سرد در اوایل دهه ادامه دارد، ایالات متحده و اروپا دارای نگرانی‌های مشترکی هستند و سعی بر محدود کردن ایران انقلابی دارند. بخش دوم همزمان با تحولات بزرگ بین‌المللی مانند پایان جنگ سرد، جنگ خلیج فارس و تحولات سیاسی در ایران از جمله پایان جنگ ایران و عراق و ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی است. در این دوره شکاف‌ها و تفاوت‌ها در سیاست‌ها فراآتلانتیکی آشکار می‌شود. در بخش سوم و بخش مورد نظر ما اعلام برنامه هسته‌ای ایران و تلاش آمریکا برای متقاعد کردن اروپاییان برای اعمال فشارهای بیشتر بر ایران در جهت محدود ساختن برنامه هسته‌ای این کشور است. این تلاش‌ها سرانجام منجر به اتخاذ سیاست‌های همگرایی در برخورد با ایران شد. آنچه در این بخش دارای اهمیت می‌باشد چرخش در سیاست‌های اتحادیه اروپا (گفتگو و همکاری) در مقایسه با آمریکا (تحریم و محدودسازی) است.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله Alireza Samoudi |
دانشگاه تهران

نشانی اینترنتی http://irfajournal.csr.ir/WebUsers/irfajournal/UploadFiles/OK/139409071043525000110-F.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/471/article-471-840218.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات