این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نامه هنرهای نمایشی و موسیقی، جلد ۸، شماره ۱۶، صفحات ۵-۱۹
عنوان فارسی مطالعۀ ریشه‌های مشارکت متناقض‌نما در نمایشگری‌های کاروانی نمونۀ موردی قالی‌شویان مشهد اردهال کاشان
چکیده فارسی مقاله قالی‌شویان به عنوان یکی از نمونه‌های شناخته شدۀ گونه نمایشگری‌های کاروانی ایرانی، در بنیان خود بیانگرموقعیت ویژه‌ای از نسبت مخاطب و اجراگر در فرایند کنش آیینی است که در بیشتر کاروان‌های نمایشی عمومیتدارد. در این نمونۀ شاخص از کاروان‌های نمایشی، نسبت متقابل اجراگر و مخاطب بر مبنای حالت مشارکتی، بهعنوان یکی از سه حالت اصلی هرگونه فعالیت نمایشی، شکل گرفته است. وضعیت کلی اجرا در این گونۀ نمایشیبر مشارکت پویا و سیال میان اجراگر و مخاطب استوار است. با این حال در نمونۀ مورد مطالعه با وجهی متناقض ازمشارکت اجراگر و مخاطب مواجه هستیم. به عبارتی در قالی‌شویان دایرۀ مشارکت، محدودۀ معین و قاطعی می‌یابدو تنها گروه خاصی از مخاطبان اجازۀ حضور و مشارکت مستقیم در فرایند اجرای آن را می‌یابند. در این وضعیتمتناقض، حالت مشارکتی با هدف برجسته‌ساختن وضعیت دیگری از پدیداری اجرا ، حالت خودبیانگری، کم‌دامنهشده است. در این مقاله دلایل و ریشه‌های مشارکت متناقض‌نما ناشی از انحصارگرایی آیین‌ورزی در نمایشگریکاروانی قالی‌شویان، با رویکردی جامعه محور و بر پایۀ زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی نظیر مؤلفه‌های تاریخی وجنسیتی، خودبیانگری جمعی و تأکید بر وراثت طایفگی در اجرا شناخته شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله قالی‌شویان، کاروان‌های نمایشی، مشارکت، پدیدارشناسی اجرا،
عنوان انگلیسی The Study of Origins of Paradoxical Collaboration in Processional Performances Case Study: Ghalishooyan-e Mashhad-e Ardehal-e Kashan
چکیده انگلیسی مقاله Ghalishooyan, as a well-known genre in Iranian processional performances is basically the expression of a specificsituation between audience and performer which, as a part of ritual processes, can be seen in many processionalperformances. In this very prominent example of processional performance, the mutual relationship of performer andaudience is based on collaborative mood which in turn is one the three basic moods in any performance practice. Thegeneral condition in this theatrical genre depends on dynamic and flowing collaboration of performer and audience.Yet, in this case study we encounter a paradoxical aspect in performer-audience collaboration. In Ghalishooyan, thecircle of collaboration has become very tight and definite, limited only to those who are allowed to directly attendthe process of performance. In this paradoxical situation, the collaborative mood is limited in a manner that anotherphenomenal mood of performance, namely self-expressive mood, becomes more pronounced. This article wouldargue for the exclusive grounds of this paradoxical situation only to investigate furthermore the cultural and socialissues, like historical and gender subject-matters, next to the effective elements of this performance like collectiveself-expression and tribal heredity.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله شهاب پازوکی |
دانشجوی دکترای پژوهش هنر، دانشکدۀ هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس

سیدمصطفی مختاباد |
استاد گروه ادبیات نمایشی دانشکدۀ هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس

حسنعلی پورمند |
دانشیار گروه پژوهش هنر دانشکدۀ هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس

نشانی اینترنتی http://dam.journal.art.ac.ir/article_570_97478ec565d5a6614ec4f790896c1bd2.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1284/article-1284-862272.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات