این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ادیان و عرفان، جلد ۵۰، شماره ۲، صفحات ۲۹۳-۳۲۲
عنوان فارسی قاریانِ قرآن در نگاهِ عارفان در سده های پنجم تا هشتم
چکیده فارسی مقاله بخش قابل توجهی از متون منظوم و منثور ادبیات فارسی را مضامین عارفانه تشکیل می‌دهد. در متون عرفانی نیز مانند دیگر آثار ادبی، از طبقات و پیشه­ های گوناگون مردم جامعه به بیان‌‌های مختلف سخن گفته شده و هر نویسنده و شاعر، با توجه به سبک شخصی و یا متأثر از محیط اجتماعی و سیاسی عصری که در آن زیسته، نگاه متفاوتی از اقشار مختلف جامعه ارائه کرده­ است. یکی از این اقشار، قاریان قرآن هستند. در دورۀ زمانی قرن پنجم تا هشتم هجری که دورۀ اوج و نضج متون عرفانی به شمار می­ آید، به دلیل ملازمت و معاشرت عرفا با طبقۀ مزبور، به تناسب بحث، از قاریان و نیات و عملکرد آن­ها سخن گفته شده است. هدف این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی برای نخستین­ بار در دست انجام است، تبیین جایگاه قاریان در چهار سدۀ مهم رشد و اعتلای عرفان است، که ضمن آن قاریان به دو دستۀ مثبت و منفی تقسیم شده­ اند، البته شواهد دیگری وجود دارد که قاریان حضور دارند و قضاوتی نسبت به آنان صورت نگرفته به همین جهت این گونه شواهد ذیل عنوان خنثی، مورد ارزیابی قرار گرفته است. یافته ­ها و حاصل تحقیق که از احصای بسامدها به دست آمده، حاکی از آن است که تحت­ تأثیر عوامل سیاسی ـ اجتماعی، هرچه از قرن پنجم به سده­ های متأخرتر نزدیک می­ شویم، به نسبت دوره‌های قبل که به ویژگی­ های مثبت قاری توجه می­ شده، به ویژگی منفی قاریان قرآن تأکید می­شود و به تعبیری عنایت و توجه عارفان در سده­های هفت و هشت در پی کاهش محبوبیت این قشر، به ویژگی منفی این دسته معطوف بوده است. البته فارغ از عوامل سیاسی ـ اجتماعی، نوع نگاه و مشرب عرفانی شاعر یا نویسنده نیز، در تعیین منزلت قاری مؤثر بوده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله عرفان، قاری، قرن پنج تا هشت، نگاه انتقادی، نگاه تعلیمی،
عنوان انگلیسی Qaris of the Qur'an in the views of the mystics in the fifth to eighth centuries
چکیده انگلیسی مقاله A significant part of the poetic and prose texts of Persian literature is a mystical subject. Like other literature works, in mystical texts various social classes and professions have been expressed in a variety of ways and each writer and/or poet has presented a different visions on different social groups considering his/her personal style and/or affected by social and political atmosphere of the era (s)he was living in. Qaris of the Quran are one of these social classes. In the period from the fifth to the eighth centuries of the Hijra, which is the peak period of the mystical texts, the Qaris, due to the companionship and communication of mystics with this class, their intentions and function, have been discussed. The purpose of this article, which is carried out for the first time in descriptive-analytical way, is to explain the position of the Qaris in the four major eras of the growth and enhancement of mysticism, in which the Qaris is divided into two categories: positive and negative. Of course, there are other evidence that there were Qaris, who have not been judged. Therefore, such evidence has been evaluated as Neutral. The findings and results of the study, derived from the frequency statistics, indicate that that the more we approach from 5th to latter eras, the more negative characteristics of Qaris are emphasized in comparison to the earlier era, when their positive characteristics were more considered. Of course, apart from socio-political factors, the kind of gnostic look and poetry of the poet or writer has also been effective in determining the dignity of the Qaris.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله بتول مهدوی |
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران

هنگامه تبریزی |
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران

نشانی اینترنتی https://jrm.ut.ac.ir/article_67562_5b6924cec50ee7357a1b4166aed8c45a.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/586/article-586-875728.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات