این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اعتیاد پژوهی، جلد ۱۲، شماره ۴۶، صفحات ۲۳۵-۲۵۲
عنوان فارسی مقایسه اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی با درمان نگهدارنده بر افزایش مولفه‌های ذهن‌آگاهی در سوءمصرف ‌کنندگان مواد افیونی
چکیده فارسی مقاله هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی به صورت گروهی با درمان نگهدارنده بر افزایش ذهن‌آگاهی در افراد معتاد به مواد افیونی بود. روش‌:  پژوهش حاضر از نوع شبه­ آزمایشی با طرح پیش ­آزمون-پس ­آزمون و پیگیری به همراه گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی افراد مبتلا به سوءمصرف مواد افیونی مراجعه کننده به مرکزدرمانی اعتیاد شهر تهران درسال 1395 می‌باشد، که از این تعداد 57 نفر از افرادی که داوطلب دریافت خدمات درمانی و واجد معیارهای ورود بودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه گواه گمارش شدند. بیماران با استفاده از مصاحبه بالینی بر مبنای راهنمای تشخیصی و آماری اختلال ­های روانی و  پرسش ­نامه 5 عاملی ذهن­ آگاهی مورد ارزیابی قرارگرفتند. سپس یکی از گروه‌های آزمایش، تحت 8 جلسه گروه ­درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی قرار گرفتند، گروه آزمایش دیگر مواد نگهدارنده دریافت می‌کردند و گروه گواه هیچ درمانی دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل از تحلیل واریانس اندازه­ گیری مکرر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد گروه­ درمانی مبتنی بر ذهن­ آگاهی نسبت به درمان نگهدارنده اثربخش ­تر می­ باشد. گروه درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی باعث افزایش مؤلفه­‌های ذهن­ آگاهی در مقایسه با درمان­ نگهدارنده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به بهبود معنادار مؤلفه‌‌های ذهن ­آگاهی در معتادان، این درمان می‌تواند به عنوان یکی از درمان ­های جدید در سوءمصرف­کنندگان مواد، پیشنهاد‌ شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparison of the Effectiveness of Mindfulness-Based Group Therapy with Maintenance Treatment in the Increase of Mindfulness Components in Opiate Abusers
چکیده انگلیسی مقاله Objective: The aim of this study was to compare the effectiveness of mindfulness-based group therapy with maintenance treatment in increasing the mindfulness of opioid addicts. Method: The present study was a quasi-experimental design with pre-test/ post-test/ follow-up design with control group. The statistical population of this study included opioid abusers who had presented to Tehran addiction treatment centers in 2016. From among this population, 57 volunteers for receiving health care services who were eligible for inclusion criteria were selected and were randomly assigned to three groups, i.e. two experimental groups and one control group. Patients were evaluated using a clinical interview based on the diagnostic and statistical manual of mental disorders and the 5-factor mindfulness-based questionnaire. Then, one of the experimental groups underwent 8 sessions of mindfulness-based group therapy and the other experimental group received maintenance substances, while the control group received no treatment. For data analysis, repeated measures ANOVA was run. Results: The results showed that mindfulness-based group therapy was more effective than maintenance treatment. Mindfulness-based group therapy led to the increased components of mindfulness components compared to maintenance treatment. Conclusion: Considering the significant improvement of the components of mindfulness in addicts, this therapy can be proposed as one of the new treatments for substance abusers.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله امیرحسین جهانگیر | A H Jahangir


سید حسین مجتهدی | H Mojtahedi
, Siavoushan Psychology Centre, Tehran, Iran
مرکز خدمات روان‌شناسی سیاووشان، تهران، ایران.

عباس مسجدی آرانی | A Masjedi Arani


نشانی اینترنتی http://etiadpajohi.ir/browse.php?a_code=A-10-1027-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/590/article-590-893783.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده کاربردی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات