این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
الجمعیه الایرانیه للغه العربیه و آدابها فصلیه محکمه، جلد ۱۴، شماره ۴۷، صفحات ۳۹-۶۰
عنوان فارسی دراسه التغریب ودوره فی کتابه المقامه مع نظره تحلیلیه تطبیقیه إلی دوره فی إنشاء مقامات الهمذانی والحریری
چکیده فارسی مقاله التغریب هو مصطلح استخدمه الناقد الشکلانی الروسی فیکتور شکلوفسکی فی مقاله "الفن کتقنیه". هذا المصطلح الذی أثار فی ما بعد اهتمام الشکلانیین والبنیویین کرومن یاکوبسن ویوری تینیانوف یتیح الفرصه للمؤلف أن یجدد الظواهر المألوفه والمعهوده باستخدام الآلیات الفنیه الخاصه والممیزه فی أثره ویتیح للمتلقی خلال عملیه الإدراک تکوین دلالات جدیده والتفاعل مع النص تفاعلاً ایجابیاً یسمح له إدراک الشکل الفنی والإدراک الجمالی للشکل الأدبی.  لاشک أنّ شیوع "المقامه"- وهی من الفنون الأدبیه القدیمه- بین الأدباء وغیرهم تدین بالفضل لجهود بدیع‌الزمان (مبدع المقامه) فی استخدام الظواهر الفنیه البدیعه ومَن خَلّفه وسلک طریقه کأبی القاسم الحریری مما جعلا النص یتمتع بالعدید من سمات التمیز اللغوی والفنی فی أسلوب قصصی رائع. یعالج هذا البحث المنهج الشکلانی وأسسه فی نقد القصه ویتطرق إلی دراسه وتحلیل التقنیات والآلیات الشکلانیه الّتی تتجسد ضمن الحبکه القصصیه (المضمون، الانزیاح اللغوی والصناعات الأدبیه) ثم یقوم بدراسه هذه الآلیات ودورها فی کتابه المقامه. وتوصّل البحث إلی أنّ هذه التقنیات هی الّتی ساندت بدیع‌الزمان فی تغریب الحوادث المألوفه لکی یکون لنصه التأثیر الأکبر علی القارئ بحیث یدفعه إلی التفکیر فی مختلف طیات النص. ولقد تبیّن أنّ المتأخرین عن بدیع‌الزمان لم یأتوا بشیء جدید لکی تتمتع مقاماتهم بمنتهی التحدیث الشَکلی وقد سلکوا طریقه فی استعمال الآلیات والتقنیات الّتی ابتکرها الهمذانی کخلق الشخصیات القصصیه ومعالجتها الفنیه والمکون البؤری وإعاده وجهه النظر والإشارات التاریخیه والأدبیه، ومزج التوصیفات الشعریه والحبکه القصصیه.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله الشکلانیه، التغریب، المقامه، بدیع‌الزمان الهمذانی، الحریری،
عنوان انگلیسی نقش و اهمیت آشنایی‌زدایی در ژانر مقامه با نگاهی تحلیلی ـ تطبیقی به نقش آن در شکل‌گیری مقامات همدانی و حریری
چکیده انگلیسی مقاله ‌زدایی[1] اﺻﻄﻼحی اﺳﺖ ﻛﻪ نخستین بار، ﺷﻜﻠﻮفسکی ﻣﻨﺘﻘﺪ شکل‌گرای روس آن را در مقاله‌ای با عنوان هنر به‌مثابة صنعت[2] به ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺖ. این اصطلاح به مؤلف این فرصت را می‌دهد تا با هنرنمایی خود، پدیدارهای عادت‌زده را با ناآشنا ساختن جانی دوباره ببخشد. بدون شک مقامه‌نویسی به عنوان یکی از ارزشمندترین آثار ادبی قدیم عرب، سرعت اقبال ادبا و حتی عامة مردم به خود را تا حد زیادی مدیون آفرینش هنرمندانة پدیدارهای بدیع و آشنازدایندة بدیع‌الزمان همدانی (مبتکر مقامه‌نویسی) و در ادامه افرادی چون ابوالقاسم حریری است؛ این مقاله ضمن بررسی ترفندهای آشنایی‌زدایی در سطوح مختلف پی‌رنگ (درون‌مایه، زبان و صناعات ادبی) در مقامات بدیع‌الزمان و حریری می‌کوشد با نگاهی تحلیلی ـ تطبیقی میزان خلاقیت و نوآوری‌های آشنازدایندة این دو استاد مسلّم فن «مقامه» را با نگاهی علمی تبیین کند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد مقامه‌نویسان پس از بدیع‌الزمان در کاربست آشنایی‌زدایی فرمالیستی توفیق چندانی نداشته‌اند، بلکه همگی وامدار تکنیک‌های نو و آشنازدایندة بدیع‌الزمان‌اند. [1]. Defamilirization [2]. Art as Device
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمود آبدانان مهدیزاده |
دانشیار گروه عربی دانشگاه شهید چمران اهواز

محمدصادق ضرونی |
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید چمران اهواز

نشانی اینترنتی http://iaall.iranjournals.ir/article_60205_1556679626d3ab542109d7f66e8e8850.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/608/article-608-901248.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده ar
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات