این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاستگذاری عمومی، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۱۲۱-۱۴۲
عنوان فارسی مروری بر سیاست شادی/نشاط در مدارس ایران از ایده تا اجرا
چکیده فارسی مقاله وضعیت ملالت‌‌آور و کسالت بار مدارس، سیاستگذاری برای افزایش شادی و نشاط را ناگزیر کرده‌است. نظام آموزشی نیز ایجاد مدارس شاد و با نشاط را جز اهداف خود معرفی می­کند. در مقاله حاضر استدلال می­شود نظام آموزشی برای تحقق این هدف چه سیاست­هایی را در پیش گرفته است. برای گرد‌آوری داده‌ها از اسناد رسمی موجود و مصاحبه‌های نیم‌ساخت‌یافته و برای تحلیل داده‌ها از تحلیل محتوای کیفی استفاده شده‌است. یافته‌ها حاکی از آن است که در ساختار معنایی نظام آموزشی، شادی یکی از عواطف خنثی بشری است که در نتیجه انتخاب انسان می‌تواند وسیله‌ای برای نیل به کمال و یا مانعی بر سر راه آن باشد. از همین جا با دوگانگی در معنا مواجهیم که دو نوعِ متفاوت سیاستگذاری را طلب می­کند. در این دوگانگی شادی سالم یا شادی روحی (که در این ساختار معنایی، نشاط نامیده می­شود) در برابر شادی ناسالم یا شادی جسمانی قرار می­گیرد. نظام آموزشی در مقام اجرا، برای مقابله با شادی ناسالم، سازوکارهای مختلف طرد، سرکوب و توبیخ را به کار گرفته‌است، این در حالیست که برای شادی سالم، برنامه اجرایی مشخصی ارائه نکرده‌است. در این مقاله استدلال شده است که یک دلیل این بی­توجهی، نگاه انتزاعی و ناملموس به مقوله نشاط در میان دانش­آموزان است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شادی، نشاط، نظام آموزش و پرورش، سیاستگذاری، مدرسه،
عنوان انگلیسی Happiness in Schools: From Idea to Implementation
چکیده انگلیسی مقاله In this article, we investigate policies to enhance happiness in Iranian schools. Conducting organizational documents analysis and semi-structured interviews, we addressed measures, and perceptions of happiness in education system. We contend that happiness, a neutral emotional state of human being, is deemed to satisfy some ideological functions for education system. Accordingly, authorities tend to distinguish between two different definitions of happiness, shadi (corporal joy) and neshat (spiritual happiness) in schools, which requires different process and structure of meaning for policy making. In order to restrain students' attentions to corporal pleasure, some mechanisms have been implemented, i.e. exclusion, oppression and reprimand, while no executive plan has been defined for encouraging students to spiritual happiness. Lack of positive policies for strengthening neshat on the one hand, and emphasis on negative and punitive reactions against students way of life, on the other, make the atmosphere of schools extremely unpleasant.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سپیده اکبرپوران |
کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه تهران

محمد رضایی |
استادیار جامعه شناسی دانشگاه تربیت مدرس

نشانی اینترنتی https://jppolicy.ut.ac.ir/article_67872_618188e69f96ebacf55e07662333abeb.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/925/article-925-910004.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات