این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش در پزشکی، جلد ۴۲، شماره ۳، صفحات ۱۶۷-۱۷۵
عنوان فارسی آنالیز مولکولی و تایپینگ سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان
چکیده فارسی مقاله سابقه وهدف: شیوع استافیلوکوک اورئوس به عنوان یکی از شایع ترین پاتوژن های بیمارستانی سالانه در حال افزایش بوده و در حال تبدیل شدن به یک نگرانی عمده سلامت عمومی است. یکی از تهدیدهای جدی مرتبط با جدایی های بالینی MRSA ، نبود اطلاعات در مورد ویژگ یهای مولکولی این جدایه هاست. هدف از این مطالعه، شناسایی ژن های کدکننده مقاومت و خصوصیات مولکولی سوی ههای MRSA جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان در سال 1397 بود. مواد و روش ها: در طول یک مطالعه 10 ماهه، تعداد 112 سویه MRSA جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان بررسی شدند. مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله ها به روش دیسک دیفیوژن و میکروبراث دایلوشن بررسی شد. تکنیک PCR برای شناسایی ژ نهای کدکننده مقاومت انجام شد. تای پهای مختلف SCCmec به وسیله multiplex PCR آنالیز شد. یافته ها: نتایج تست حساسیت میکروبی نشان داد که 1/ 91 درصد از ایزوله به پنی سیلین، 2/ 65 درصد به سفتریاکسون، 4/ 63 درصد به اریترومایسین، 3/ 56 درصد به کانامایسین، 7/ 52 درصد به کلیندامایسین، 50 درصد به آمیکاسین، 5/ 45 درصد به جنتامایسین، 8/ 26 درصد به توبرامایسین، 8/ 18 درصد به کوئینوپریستین- دالفوپریستین، 6/ 11 درصد به تریموتریم سولفامتوکسازول مقاومت داشتند. بیشترین ژن مقاومت متعلق به 4΄-Ia( ant ( ) 73/2 درصد( و پس از آن aac (6΄)-Ie/aph 2˝( ( ) 59/8 درصد(، ( 57/6( tet(M درصد(، ( 36/7( msr(A درصد(، 3΄-IIIa( aph ( ) 35/7 درصد(، ( 33/9(erm(A درصد(، 24/1()msr)B درصد(، ( erm(B ) 17 درصد(،( 15/2( erm(C درصد( و 10/7(mupA درصد( بود. شایعترین تایپ SCCmec تایپ سه ) 6/ 53 درصد( و سپس تایپ یک ) 2/ 23 درصد(، تایپ چهار ) 14/3 درصد( و تایپ دو ) 9/ 8درصد( بود. سویه های با مقاومت سطح بالا نسبت به موپیروسین متعلق به SCCmec تایپ سه) 4/ 5درصد(، تایپ چهار ) 4/ 4درصد( و تایپ یک ) 9/ 0درصد( بودند در حالی که تمامی ایزوله های با مقاومت سطح پایین نسبت به موپیروسین متعلق به SCCmec تایپ سه بودند. نتیجه گیری: به نظر می رسد یک تنوع ژنتیکی در بین سویه های در حال چرخش در بیمارستان های مورد مطالعه بود که نیاز برای اجرای سیاست کنترل عفونت مناسب برای کاهش انتشار تای پهای MRSA مقاوم به چند دارو تاکید م یکند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استافیلوکوک اورئوس، استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین، SCCmec
عنوان انگلیسی Molecular analysis and typing of methicillin resistance Staphylococcus aureus strains isolated from hospitalized patients
چکیده انگلیسی مقاله Background: The prevalence of Staphylococcus aureus, as one of the most common nosocomial pathogens, is increasing annually and is becoming a major public health concern. One of the serious threats associated with clinical isolates of MRSA is lack of data regarding the molecular characterization of these isolates. The aim of the present study was to identify resistance encoding genes and molecular characteristics of methicillin-resistant S. aureus strains isolated from hospitalized patients in 2017. Materials and Methods: During a 10-month period, 112 MRSA strains isolated from hospitalized patients were investigated. In vitro antimicrobial susceptibility of the isolates was assessed using the disk diffusion and micro-broth dilution methods. Conventional PCR was performed to detect resistance encoding genes. Different types of SCCmec were analyzed using multiplex PCR. Results: The results of antibiotic susceptibility testing showed that 91.1% of isolates were resistant to penicillin, 65.2% to ceftriaxon, 63.4% to erythromycin, 56.3% to kanamycin, 52.7% to Clindamycin, 50% to amikacin, 45.5% to gentamicin, 26.8% to tobramycin, 18.8% to quinupristin/dalfopristin, and 11.6% were resistant to trimetoprim-sulfamethoxazole. The most prevalent resistance gene belonged to ant(4΄)- Ia (73.2%) followed by aac(6΄)-Ie/aph(2˝) (59.8%), tet(M) (57.1%), msr(A) (36.7%), aph(3΄)-IIIa (35.7%), erm(A) (33.9%), msr(B) (24.1%), erm(B) (17%), erm(C) (15.2%), and mupA (10.7%). Our findings revealed that the most common SCCmec type was III (53.6%) followed by types I (23.3%), IV (14.3%), and II (8.9%). High-level mupirocin-resistant strains belonged to SCCmec types III (5.4%), IV (4.4%), and I (0.9%), while all the low-level mupirocin resistant strains belonged to SCCmec type III (15.2%). Conclusions: It seems that there is a genetic diversity among MRSA circulating in studied hospitals that highlights the need to implement appropriate infection control policies in order to decrease dissemination of multi-drug resistance MRSA types in our hospitals.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله S. aureus, SCCmec, MRSA
نویسندگان مقاله پرناز عبیری | Parnaz Abiri
Unieversity
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران

عباس اخوان سپهی | Abbas Akhavan sepahi
Unieversity
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران

مهدی گودرزی | Mehdi Goudarzi
Unieversity
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران

نشانی اینترنتی http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-898-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/17/article-17-914173.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده میکروب‌شناسی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات