این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مشکوه، جلد ۳۶، شماره ۲، صفحات ۱۰۹-۱۳۲
عنوان فارسی بررسی نقش نحوی «حال» در ترجمه‌های فارسی کهن و معاصر قرآن
چکیده فارسی مقاله پژوهش در حوزه ترجمۀ قرآن کریم، پیشینه‌ای کوتاه دارد. برخی پژوهشگران با دقت نظر در ظرایف ساختارهای گوناگون نحوی قرآن و مقایسۀ آن‌ها با الگوهای زبان فارسی به این مهم پرداخته‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی و نقد معادل‌های فارسی‌ای است که مترجمان فارسی کهن و معاصر برای موارد کاربرد نقش نحوی در قرآن برگزیده‌اند؛ اعرابی که بر اساس شمارش منابع، حدود 700 مورد از کاربرد آن در قرآن کریم دیده می‌شود. با توجه به پیچیدگی و ظرافت نسبی این نقش نحوی در برخی آیه‌های قرآن، بررسی «حال» و نقد تلاش‌های مترجمان در معادلگذاری برای موارد کاربرد این نقش نحوی در قرآن به نتایج جالب توجهی انجامیده است. در این مقاله موارد مهم و اختلافیِ کاربرد این نقش در قرآن بر اساس منابع موجود ذکر شده است. سپس معادل‌های انتخابی مترجمان منتخب برای این موارد استخراج و بررسی شده و در ادامه معادل فارسی مورد نظر با توجه به الگوهای ترجمه «حال» در فارسی ارزیابی و نقد شده است. در پایان، علاوه بر تبیین اختلاف‌های نحویان و مترجمان بر سر تعیین ساختار نحوی «حال» در عبارت‌های قرآن، میزان آگاهی و پایبندی هر مترجم به دانش نحو عربی و دستور زبان فارسی تا حد امکان آشکار گردیده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Studying the Syntactic Role of “Present” in the Ancient and Modern Translations of the Qur’an
چکیده انگلیسی مقاله Research on the translation of the Qur'an has a short history. Some researchers have dealt with this important task by careful study of the subtleties of various syntactic structures of the Qur'an and its comparison with Persian language patterns. The present research is intended to study and critique the Persian equivalents that the ancient and Modern Persian translators have selected for applying the syntactic role in the Qur'an; the diacritical marks that according to the sources' statistics over 700 instances of their application have been seen in the Qur'an. Given the intricacy and relative subtlety of this pivotal role in some verses of the Qur'an, the study of ‚present‛ and the critique of the translators' attempts in finding equivalent for instances of the application of this syntactic role in the Qur'an has led to interesting results. In this article, the important and controversial instances of the application of this role in the Qur'an have been mentioned according to the extant sources. Then, the selected equivalents of the selected translators for these instances have been extracted and examined and further on the Persian equivalent in question has been evaluated and critiqued with respect to the patterns of the translation of ‚present‛. In conclusion, besides elucidation of the differences between the grammarians and translators in determining the syntactic structure of ‚present‛ in the Qur'anic phrases, the degree of each translator's awareness and loyalty to the Arabic syntax and the Persian grammar has as far as possible been clarified.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمداسماعیل عبداللهی |
استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم؛ دکتری تصوف و عرفان اسلامی؛ دانشگاه ادیان و مذاهب قم

محمد کرمی‌نیا |
دانشجوی کارشناسی علوم قرآن و حدیث دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم قم

نشانی اینترنتی http://mishkat.islamic-rf.ir/article_68088_91968ad4295754fc5fbd6faf37bc19dc.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1104/article-1104-915640.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات