این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های تولید گیاهی، جلد ۲۵، شماره ۲، صفحات ۹۹-۱۱۷
عنوان فارسی ارزیابی صفات مورفولوژیک، عملکرد و ویژگی‌های دارویی گیاه پریلا(Perilla frutscens) در تیمارهای حاصلخیزی خاک در مشهد اردهال و سن‌سن شهرستان کاشان
چکیده فارسی مقاله چکیده سابقه و هدف: از زمان‌های قدیم گیاهان دارویی از جمله منابع طبیعی مهم در ایران به شمار می‌آیند. پریلا از گیاهان یکساله خاانواده نعناییان بوده و بومی منطقه شرق آسیاست و به طور گسترده‌ای در هندوستان، چین، ژاپن، هنگ‏کنگ، کره شمالی و جنوبی کشت می‌شود. با توجه به نبود مطالعات در رابطه با سازگاری گیاه دارویی پریلا با اقلیم ایران و ارزیابی منابع مختلف کودی و تغذیه بر این گیاه، پژوهش حاضر در دو منطقه مشهد اردهال و سن‌سن شهرستان کاشان و به منظور بررسی کاربرد کودهای شیمیایی، آلی و زیستی روی این گیاه انجام شد. مواد و روش‌ها: آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو منطقه در سال 1393 انجام شد. عامل اصلی شامل چهار سطح کود شیمیایی NPK (شاهد، 50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) بودند و همزیستی با قارچ Priformospora indica و شاهد و سه سطح کود آلی (شاهد، دو کیلوگرم در هکتار هیومیک اسید و 25 تن در هکتار کمپوست) به صورت فاکتوریل در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. صفات ارتفاع، تعداد گره در بوته، تعداد گل در گل آذین، تعداد ساقه در بوته، شاخص سطح برگ، عملکرد بوته، میزان رزمارینیک اسید و عملکرد رزمارینیک اسید در واحد سطح مطالعه شد. آنالیز آماری داده‌ها توسط نرم‌افزار SAS نسخه 1/9 و مقایسه میانگین توسط آزمون حداقل تفاوت معنی دار (LSD) در سطح احتمال پنج درصد صورت گرفت. یافته‌ها: در بین تیمارهای منفرد کودهای مورد مطالعه، سطح 50 و 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی و در بین کودهای آلی هیومیک اسید نقش بارزتری در بهبود شاخص‌های مورد مطالعه داشتند اما کود زیستی تنها در تلفیق با کودهای دیگر نقش موثرتری نشان داد. بیشترین عملکرد خشک (2/147 گرم در متر مربع) و عملکرد رزمارینیک اسید (432/3 گرم در متر مربع) در بین کودهای مورد بررسی از تیمار کود شیمیایی 100 کیلوگرم در هکتار، کاربرد هیومیک اسید و مصرف کود زیستی و کمترین عملکرد خشک (86/89 گرم در متر مربع) و عملکرد رزمارینیک اسید (253/1‌ گرم در متر مربع) از تیمار عدم کاربرد کود شیمیایی، ارگانیک و زیستی به دست آمد. منطقه مشهد اردهال با توجه به خصوصیات خاکی و ویژگی‌های آب و هوایی نسبت به منطقه سن‌سن برای کشت پریلا شرایط بهتری داشت. نتیجه‌گیری: در مجموع، گیاه پریلا توانسته در دو منطقه سن سن و مشهد اردهال عملکرد مناسبی داشته باشد و کاربرد تلفیقی منابع کودی مختلف در مقایسه با کاربرد منفرد هریک از آنها در هر دو منطقه مورد مطالعه باعث بهبود قابل توجه ویژگی‌های رشد و نیز عملکرد بیولوژیک و شاخص‌های کیفی گیاه دارویی پریلا گردید. واژه‌های کلیدی: پریلا، رزمارینیک اسید، عملکرد بوته، شبه‏میکوریز، هیومیک اسید
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Investigation of morphological, yield and medicinal properties of Perilla (Perilla frutscens) under chemical, biological and organic fertilizers in Mashhad Ardehal and Sensen regions of Kashan
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Background and objectives: Medicinal plants are one of the main natural resources of Iran from ancient times. Perilla is an annual plant of the mint family Lamiaceae, native to east Asia and widely cultivated in India, China, Japan, Hong Kong, South and North Korea. Since, there was no study not only on adoptability of Perilla in Iran climate conditions but also on different fertilizer systems, this experiment was conducted in two experimental site (Mashhad Arde hal and Sen sen of Kashan). Materials and Methods: Experiment was conducted as split plot factorial based on a randomized complete block design with three replications at two experimental site in 2014. The main factor three chemical fertilizer levels (control, 50, 100, 200 kg/ha) and sub plots were different kinds of organic fertilizer (control, humic acid and compost application) and inoculation with Piriformospora indica (inoculation and uninoculation). Plant height, node number per plant, flower number per inflorescence, stem number per plant, leaf area index, plant yield, rosmarinic content and rosmarinic yield per area were studied. Statistical analysis of the data was performed using SAS software (version 9.1). Also, means comparison were compared by LSD test at 5% probability level. Results: The results showed a significance different between two experimental locations so that Mashhad Arde hal showed better performance than Sen sen in terms of all studied traits. Among levels of chemical fertilizers, 50 and 100 kg/ha and between organic fertilizer, humic acid was recorded better result but biological fertilizers had no significance effect on studied traits, however, this fertilizer positive effects were obtained along with other fertilizer integrations. The highest plant yield (147.2 gr/m2) and rosmarinic acid yield per area (3.432 gr/m2) was achieved in 100 kg/ha at chemical fertilizer with humic acid and biological fertilizer application and the lowest plant yield (89.86 gr/m2) and rosmarinic acid yield per area (1.253 gr/m2) was observed in control. It seems that integrated application of chemical, organic and biological fertilizers improved soil physical and chemical properties and resulted in increase in availability of nutrients and ultimately the yield and quality of plants. Conclusions: Overall, Mashhad Arde hal due to good soil and climate charactristics was better for planting Perilla as compared to the Sen sen region. Also, integrated application of the studird fertilizers showed more positive effect on yield and quality of Perilla than individual application of those fertilizers. Keywords: Humic acid, Mycorrhiza like, Perilla, Plant yield, Rosmarinic acid.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمدرضا قانع |
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

همت الله پیردشتی |
پژوهشکده ژنتیک و زیست‌فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

مهدی قاجار سپانلو |
عضو هیأت علمی گروه علوم خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

ولی اله بابائی زاد |
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

نشانی اینترنتی http://jopp.gau.ac.ir/article_4257_30caf186e9624e71850151b6670c4436.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1369/article-1369-933859.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات