این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و اصول، جلد ۵۰، شماره ۲، صفحات ۱۳۵-۰
عنوان فارسی حاکمیت پارادایم «عدم حجیت اخبار آحاد» بر گفتمان فقهای شیعی سده ۵-۷
چکیده فارسی مقاله ساختارگرایان، از جمله توماس کوهن، به نقش ساختارها در تولید علم معتقدند و تاریخ علم را تاریخ دوره‌هایی می‌دانند که از هم کاملاً گسسته هستند و شاخصه هر دوره‌ای از تاریخ علم، ظهور پارادایمی جدید است که نظریه‌های علمی درون آن تولید شده و ظهور پیدا می‌کند. طبق این رویکرد، پیشرفت علم در قالب زنجیره‌ای خاص صورت می‌گیرد که حلقه اول آن را پیش علم (شبه علم) تشکیل می‌دهد؛ حلقه دوم را کارکرد علم متعارف، حلقه سوم را بحران علم متعارف، حلقه چهارم را انقلاب علمی و در نتیجه حلقه پنجم یعنی بروز علم متعارف جدید صورت می‌گیرد. مبتنی بر این مدل می‌توان چرایی مواجهه علمای شیعه با اخبار آحاد را در ادوار مختلف تاریخ تشیع مورد ارزیابی قرار داد. به عنوان مثال سده پنجم تا هفتم را باید عصر حاکمیت پارادایم «اصالت قرائن» دانست. این پارادایم فقط در دو برهه، یکی آغاز پیدایش خود (مرحله پیش علم) و دیگری دوران اضمحلال خود (مرحله بحران علم متعارف) دارای مخالفینی بود و در بین این دو مقطع ما شاهد حاکمیت بلامنازع پارادایم «اصالت قرائن» هستیم و هیچ عالمی را نمی‌یابیم که قائل به حجیت اخبار آحاد باشد؛ تا اینکه با فعالیت‌های علامه حلی و حلقه فکری ایشان، یک انقلاب علمی (تغییر پارادایم) صورت می‌گیرد و پارادایم «اصالت سند» بر فضای علمی مسلط و حاکم می‌شود و تا زمان ظهور اخباری‌گری این سلطه را حفظ می‌کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Sovereignty of the Paradigm “Non-validity of Isolated Traditions” over the Discourse of 5-7 Century Shī‘a Jurists
چکیده انگلیسی مقاله Structuralists, including Thomas Kuhn, believe in the role of structures in knowledge production and view history of science as the history of periods totally torn apart. They believe that the criterion for any period of history of science is the emergence of a new paradigm, within which the scientific theories are developed. According to this approach, science development takes place within a specific chain, whose first link consists of pre-science (pseudo-science); the second link consists of function of conventional science; the third link consists of conventional science crisis; the fourth link consists of scientific evolution; and consequently the fifth link takes place as the incidence of new conventional science. Based on this model, the reason for the Shī‘a scholars’ encounter with the isolated traditions can be evaluated in various periods of the history of Shi’ism. For instance, the period from fifth to seventh century should be known as the age of the sovereignty of the paradigm of “principality of evidences”. This paradigm has had some opponents only in two stages, one at the beginning of its emergence (pre-science stage) and the other during its dissociation (conventional science crisis stage) and between these two stages we witness the indisputable sovereignty of “principality of evidences” and find no scholar who has believed in the validity of isolated traditions. Only then, with the scholarly activities of ‘Allāma Ḥillī and his thought circle, a scientific revolution (change of paradigm) takes place and the paradigm of “principality of sanad” prevails and dominates over the scholarly climate and maintains this domination until the appearance of traditionalism.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی https://jfiqh.um.ac.ir/index.php/fiqh/article/view/47939
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده علمی پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات