این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهشنامه انقلاب اسلامی، جلد ۸، شماره ۲۸، صفحات ۸۵-۱۱۴
عنوان فارسی مواجهه نهادهای حاکم با «مسأله اجتماعی» پس از انقلاب اسلامی ایران (۱۳۵۷-۱۳۶۰)
چکیده فارسی مقاله اقشار کم‌درآمد یکی از نیروهای فداکار در انقلاب اسلامی ایران بوده‌اند. نماینده اصلی این اقشار در تهران، حاشیه‌نشینان و آلونک‌نشینان بودند که عمده آنها را گروه‌هایی از دهقانان ناراضی از اصلاحات ارضی دولتی تشکیل می‌دادند؛ گروه‌هایی که به شهرهای بزرگ مانند پایتخت مهاجرت کرده بودند اما یا اجباراً در مشاغل غیررسمی امرار معاش می‌کردند یا کارگر ساده کارخانه‌هایی شده بودند که برخی از آنان در آستانه انقلاب اسلامی تعطیل شدند. برجستگی حضور این اقشار و مطالبات‌شان در هر انقلابی می‌تواند آن را درگیرِ «مسأله اجتماعی» کرده، به تغییر جهت سیاست نهادهای حاکم پس از انقلاب به سمت رفع فقر و تبعیض به جای اصلاح ساختار حکومت و شکل حکمرانی بیانجامد؛ امری که با توجه به عدم امکان برآورده‌ساختن سریع این نیازها از سوی مدیرانِ اداریِ نوپا، به نوبه خود مقدمه ناآرامی‌های جدی در عرصه سیاسی و حتی ناکامی انقلاب خواهد شد. بر این مبنا پژوهش حاضر پس از بررسی وضعیت زندگی و اقدامات مطالبه‌گرانه حاشیه‌نشینان و آلونک‌نشینان تهران در دوره زمانی 1357-1360 شمسی به این پرسش پاسخ می‌دهد که «مواجهه نهادهای حاکم پس از انقلاب اسلامی ایران با "مسأله اجتماعی" به ویژه در مورد حاشیه‌نشینان و آلونک‌نشینان پایتخت چگونه بود؟» تا دریابد آیا اقشار یادشده سرکوب شدند یا به روشی نیازهایشان برآورده شد. روش این پژوهش، تحلیل تاریخی-تبیینی در حوزه جامعه‌شناسی سیاسی است و از چهارچوب نظری ترکیبی بر مبنای نظریه انقلاب آرنت و نظریه نورث و همکارانش پیرامون نظام‌های دسترسی محدود بهره می‌گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله انقلاب اسلامی ایران،فقر،تهران،حاشیه‌نشینی،آلونک‌نشینی،
عنوان انگلیسی The Encounter of The Ruling Establishment with "Social Question" after The Islamic Revolution of Iran (1979-1982)
چکیده انگلیسی مقاله Low income groups are among most sacrificing in Islamic revolution of Iran. Suburbanites and squatters are Their main representatives in Tehran, many of them are bankrupt peasants dissatisfied of governmental land reforms who migrated to large cities like the capital, but forced to work at informal sector or turned into blue-collar workers of factories shut down on the verge of the revolution. Outstanding presence of these groups in every revolution could engage it in “social question”, change in the course of events, give priority to coping with poverty and discrimination instead of government formation and it is the beginning of political unrest and even failure of revolution, because it is impossible for beginner bureaucrats to meet those urgent needs. Beginning with description of Tehran suburbanites and squatters’ life, livelihood and demanding acts in 1979-1982, This research responds to “How was the encounter of the ruling establishment with “social question” in Iran post-revolutionary events specially in relation with suburbanites and squatters?” to probe if they were suppressed or satisfied by the establishment in any way. Method of this inquiry is Historical explanatory analysis in the field of political sociology based on theories of Hannah Arendt (in her work “On Revolution”) and Douglass North and his colleagues (Limited Access Orders) as combinatorial theoretical framework.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مهدی امینیان |
گروه علوم سیاسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس

مسعود غفاری |
هیأت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس

نشانی اینترنتی
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات